Pszenica a otyłość, insulinooporność, cukrzyca i choroby autoimmunologiczne
Prozapalne, zupełnie nowe białka w skrajnie modyfikowanych ziarnach pszenicy
Pszenica kilkadziesiąt lat temu była jak najbardziej była bezpiecznym zbożem. Obecnie jednak wszelkie dokonywane mutacje doprowadzają do sytuacji, że roślina ma niską łodygę, jest odporna na suszę, grzyby i owady, a także daje duże plony o jak największej zawartości glutenu.
Na podstawie przeprowadzonych badań przez chińskich naukowców w 2010 roku stwierdzono, że obecnie w pszenicy jest 14 dodatkowych prozapalnych białek. Odpowiedzialne są one za szereg chorób cywilizacyjnych, w tym otyłość, choroby autoimmunologiczne, nowotwory, cukrzycę.
Pszenica bardziej niebezpieczna od cukru w cukierniczce
Mąka pszenna składa się z 70 % węglowodanów, w tym amylozy – skrobi opornej, która źle się trawi. W większości w niezmienionej formie dociera do jelita grubego, gdzie staje się idealnym pokarmem dla naszych bakterii. Jednak większość węglowodanów w pszenicy stanowi amylopektyna A, która za pomocą amylazy rozkładana jest już w jamie ustnej do glukozy. Od razu trafia ona do krwi i już po pierwszym kęsie podnosi poziom cukru we krwi w stopniu większym niż jakiekolwiek inne węglowodany złożone (a nawet cukry proste, np. cukier z cukierniczki). Niezależnie czy zjemy białe pszenne pieczywo czy razowe, następuje niebezpieczny, nagły wyrzut glukozy i insuliny do krwi.
Przewlekłe podnoszenie cukru we krwi powoduje stały wyrzut insuliny, która ułatwia przekształcenie nadmiaru glukozy w tłuszcz. Im więcej glukozy we krwi, tym więcej insuliny, a tym samym tłuszczu. W ten sposób powstanie tzw. tłuszcz trzewny.
Po spożyciu pszenicy poziom cukru we krwi nagle wzrasta taki stan trwa ok dwie godziny, po nim następuje spadek. Jeśli codziennie zjadamy produkty pszenne, taka huśtawka glukozowo-insulinowa wywołuje napady wilczego głodu. Pojawia się także zmęczenie, trudność w koncentracji oraz konieczność spożycia kolejnej porcji cukrów i tak w kółko aż do otyłości i cukrzycy.
Im więcej tkanki tłuszczowej, tym gorzej pracuje trzustka, a więc wydzielanie insuliny. Nasze komórki zaczynają gorzej reagować na insulinę. Z czasem powstaje insulinooporność, co oznacza, że we krwi jest dużo glukozy, ale narządy i 75 bilionów komórek jej nie mają.
Produkty zawierające pszenicę sprzyjają tyciu i cukrzycy w myśl zasady „im więcej pszenicy zjesz, tym więcej jej chcesz”.
Pszenica uzależnia podobnie jak alkohol
Gluten, szczególnie zawarty w pszenicy niezwykle uzależnia. Objawy odstawienia pszenicy mogą być podobne jak w narkotykach od skrajnego zmęczenia, przez zaburzenia koncentracji, nerwowość, niemożność uczenia się i pracy, aż po depresję. Taki stan trwa od kilku dni do kilku tygodni.
Więcej na ten temat:
Przeczytaj także: https://klinikazdrowegozycia.pl/sposoby-by-obnizyc-indeks-glikemiczny/